Ga verder naar de inhoud

Een goede match

23 april 2021

Bij pleegzorg is een goede match tussen het pleegkind en het pleeggezin heel belangrijk. En dat is duidelijk gelukt bij het gezin van pleegmama Habiba.

Habiba vangt drie pleegkinderen op die, net zoals zij, een islamitische achtergrond hebben. Samen met haar dochter Anissa vertelt ze over het leven in huis, het contact met de eigen familie van de pleegkinderen en de ervaringen tijdens deze speciale vastenmaand.

Habiba, bij jou thuis zal het wel nooit stil zijn?

Habiba: Nee, ik heb zelf één dochter en drie zonen, die allemaal al wat ouder zijn. En daarnaast hebben we de eer om drie pleegkinderen thuis te verwelkomen.

Ik heb één pleegzoon die afkomstig is uit Syrië. Hij heeft ongeveer dezelfde leeftijd als mijn zonen, waardoor ze redelijk snel aansluiting hebben gevonden bij elkaar. Hij woont nu 4,5 jaar bij ons.

En ik heb ook een pleegdochter en pleegzoon die broer en zus zijn van elkaar. Zij zijn van Marokkaanse afkomst, net zoals wij, en wonen nu bijna drie jaar bij ons. Ze hebben nog twee zusjes bij andere pleegmama’s met wie we veel contact hebben. Dus ook hen beschouw ik eigenlijk als mijn pleegdochtertjes.

En hoe is dat voor jou als pleegzus, Anissa?

Anissa: Ik denk dat ik echt wel een rol van ‘grote zus’ opneem en hen eigenlijk samen met mijn moeder een stukje mee onder mijn vleugels neem. Het is voor mij een rol waar ik heel bewust mee bezig ben. Gewoon vanuit mijn eigen hart vind ik het belangrijk om zorg te dragen voor hen, maar het is ook mijn religie die mij zo beweegt.

In veel families zijn het de kleinere kinderen die bijleren van ‘de grote zus’ en die door haar geïnspireerd en gestuurd worden, maar in mijn geval is het absoluut omgekeerd. Ik ben zo vaak getuige van zulke mooie momenten: uitingen van dankbaarheid, van empathie, doorzettingsvermogen, hoopvol zijn maar ook uitingen van de ruwheid van verlies en rouw. Zo had mijn pleegzusje het bijvoorbeeld heel moeilijk tijdens de eerste weken bij ons.

Ik leer trouwens ook veel bij van mijn moeder en hoe ze in haar hart eindeloos plaats lijkt te hebben voor anderen.

"Het verdriet van mijn pleegzusje kwam op veel manieren tot uiting tijdens de eerste weken bij ons."
Pleegzus Anissa

Als islamitische familie staat jullie leven nu in het teken van de Ramadan. Wat betekent dat voor jullie?

Anissa: De Ramadan is een maand waarin moslims vasten van zonsopgang tot zonsondergang, maar het is ook een spirituele maand waarin we ons richten op onze harten. Iedere moslim vult dat anders in maar over het algemeen zie je dat we extra veel interactie hebben met de Koran (lezen, beluisteren en reflecteren), extra gebeden verrichten, extra uitgeven aan liefdadigheid, elkaar extra goed behandelen, …

De maand Ramadan is even ‘een pauze’ van onze alledaagse activiteiten, wat de ruimte geeft om te aarden met jezelf en bewust te reflecteren. Zo vermijd je dat je op automatische piloot leeft en sta je heel bewust in het leven.

Verder zie ik de Ramadan als een soort van bijscholing waar we jaarlijks naar terugkeren. Een school die ons leert om onze verbinding met God aan te sterken, maar ook een school die ons leert om geduldig te zijn, wat een goede eigenschap is in deze gehaaste maatschappij. Naast geduld leert het vasten ons ook onbaatzuchtigheid, zelfbeheersing en diepe zelfreflectie.

Het is de bedoeling dat we na de Ramadan een betere versie van onszelf zijn en alle lessen goed vastnemen om zo ook een positieve invloed te hebben op de wereld om ons heen.

Doen de pleegkinderen ook mee?

Habiba: Ja, de pleegkinderen vasten sinds kort ook de volledige maand mee. Ze kozen daar zelf voor en hechten er ook veel belang aan. Het is niet alleen uit samenhorigheidsgevoel omdat iedereen thuis vast, maar het is ook een bewuste keuze uit spirituele overtuiging.

Anissa: Voor de pleegkinderen is de Ramadan niets vreemds, want ze hebben zelf een islamitische achtergrond. Er zijn veel overeenkomstige waarden en normen met hun echte familie vanwege onze gemeenschappelijke cultuur en religie. Dat stelt hun familie wel gerust en daardoor geraken de kinderen ook niet vervreemd van hen.

Het is voor de kinderen zelf fijn dat ze bij een moslimgezin wonen, omdat dat een beetje vertrouwd en veilig aanvoelt. Het is al moeilijk genoeg om als pleegkind terecht te komen in een compleet nieuw gezin. Je komt dan in contact met zo veel ingrijpende veranderingen en hoe meer het pleeggezin aansluit bij de eigen context, hoe minder intens die veranderingen worden ervaren.

"Er zijn veel overeenkomstige waarden en normen met hun echte familie vanwege onze gemeenschappelijke cultuur en religie."
Pleegzus Anissa

Hoe beleven zij de Ramadan?

Anissa: Mijn pleegzusje en pleegbroertje zijn hun moeder verloren aan kanker. En mijn andere pleegbroer is zijn vader verloren tijdens de oorlog in Syrië. Deze maand lijkt wel een herstellend effect te hebben op de kinderen. Ik merk dat ze tijdens de Ramadan extra in verbinding staan met hun dierbare overledenen. Ze noemen hen meer in gesprekken, maar ze doen bijvoorbeeld ook liefdadigheid in hun naam. Zo schonken mijn pleegbroertje en pleegzusje vorig jaar een boompje in naam van hun moeder via de verenigingen Al Amal en Invest in me vzw. En dit jaar kunnen ze mee bijdragen aan de bouw van een waterput via Mopa (migratie en palliatieve ondersteuning). De moeder van de kinderen en de rest van het gezin hebben zelf ook steun gekregen van Mopa, wat maakt dat er een extra connectie is.

We hebben eens tijdens de Ramadan samen met de pleegkinderen soep gemaakt in de moskee om een gezin te condoleren waarvan de moeder was overleden. De kinderen waren toen blij en voldaan dat ze daaraan konden bijdragen.

Habiba: Tijdens de Ramadan zijn er ook extra contactmomenten met de echte familie van de kinderen: we sturen zelf vaak video’s en foto’s naar hen en ze wisselen vaak uit hoe ze de maand beleven.

De mama van de kinderen (het broertje en zusje, red.) heeft vlak voor haar overlijden ook enkele zaken achtergelaten, waaronder een stukje uit de koran en gebedskralen. Als ze daarmee bezig zijn, staan ze dus niet alleen in verbinding met God, maar ook met hun moeder.

Voor het tweede jaar op rij moeten jullie tijdens de Ramadan rekening houden met coronamaatregelen. Hoe pakken jullie dat aan?

Anissa: De coronamaatregelen hebben zeker een grote invloed op de Ramadan. Zowel wij als de pleegkinderen missen de moskee. Doorheen heel het jaar zijn we best betrokken in De Koepel moskee, maar tijdens de Ramadan nog meer.

Dan voorziet mijn moeder samen met De Koepel moskee iftars (maaltijd voor het verbreken van het vasten) voor een gesloten Asielcentrum. Omdat ze maar met een beperkte groep in de moskee aanwezig mogen zijn, valt er meer werk op minder personen en hebben ze ook ‘een voorbereidingsdag’ geïntroduceerd.

Habiba: Normaal gaan de pleegkinderen mee en betrek ik hen bij de voorbereidingen. Ze vinden het leuk om dan andere kinderen terug te zien. Tijdens de eerste iftar van deze Ramadan kreeg ik tijdens de voorbereidingen in de moskee meer dan vier telefoontjes van mijn pleegzoon om te vragen of hij naar de moskee kon komen! Elke keer zei ik dat we maar met een bepaald aantal aanwezig konden zijn en dan bleef hij vragen of er al vrijwilligers naar huis waren.

Hoe gaan jullie het einde van de Ramadan vieren?

Anissa: Het is niet echt ‘het einde’ van de Ramadan dat wordt gevierd. We vieren vooral de mogelijkheid die we kregen om de Ramadan te voltooien.

We hopen dat we het feestgebed ’s ochtends kunnen verrichten in de moskee. De kinderen krijgen van ons dan ook een Ramadan-diploma en geschenken. De rest van de dag vullen we met leuke activiteiten. Het is voor ons belangrijk dat mijn pleegbroertje en pleegzusje hun echte zusjes zien op die dag. Ze bellen hun familie dan ook altijd om hen te feliciteren.

Andere interessante artikels

P14 pleegzorgpluim 2
Nieuws

Een pleegzorgpluim voor Rik!

23 februari 2024

Elk kwartaal zetten we bij pleegzorg iemand in de bloemetjes die een pluim verdient voor zijn of haar engagement in pleegzorg. Dat kan gaan over een pleeggezin, ouders, een pleegzorgbegeleider,... Die persoon verrassen we dan met een bezoekje, een award en een artikel in Kleurrijk, ons pleegzorgtijdschrift.

Huisdieren in pleegzorg
Getuigenis

Huisdieren in pleegzorg

9 februari 2024
Of het nu gaat over een hond, een kat, een stel kippen of een konijn … tal van mensen kiezen ervoor om hun thuis te delen met een harige of…
Campagne Meetjesland visual
Nieuws

Zoektocht naar nieuwe pleeggezinnen in Meetjesland

15 januari 2024

Maandag 15 januari starten we vanuit Pleegzorg Oost-Vlaanderen met een campagne om nieuwe pleeggezinnen te vinden in het Meetjesland. De zoektocht concentreert zich in de gemeenten Aalter, Lievegem en Sint-Laureins waar op dit ogenblik een gebrek aan pleeggezinnen is.